การบริโภคผลิตภัณฑ์เบเกอรี่โดยรวมในประเทศไทยเริ่มฟื้นตัวจากผลกระทบวิกฤตโควิด-19 จากความต้องการบริโภคที่เพิ่มมากขึ้น โดยมีช่องทางการจำหน่ายผ่านทางคาเฟ่และร้านอาหารที่เปิดตัวขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ จัดเป็นอาหารที่ให้พลังงานและมีประโยชน์ต่อร่างกาย รวมถึงดีต่อสุขภาพ นอกจากนี้ การฟื้นตัวของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทยจากการเพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติส่งผลกระทบเชิงบวกต่อตลาดอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากนักท่องเที่ยวขาเข้ามีส่วนสำคัญในการจำหน่ายผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ในประเทศไทย โดยยอดขายผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ในประเทศไทยปี 2566 มีมูลค่า 45,230.30 ล้านบาท สูงกว่าช่วงก่อนการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19

กุมภาพันธ์ 2567

การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยรวมในประเทศไทยเริ่มฟื้นตัวจากผลกระทบวิกฤตโควิด-19 ผ่านทุกช่องทาง โดยเฉพาะธุรกิจบริการอาหาร หลังจากรัฐบาลไทยได้ยกเลิกมาตรการบังคับเพื่อจำกัดการแพร่กระจายของไวรัสโควิด-19 ทำให้ผู้บริโภคใช้เวลาอยู่นอกบ้านมากขึ้น ซึ่งช่วยสนับสนุนภาพรวมการขยายตัวของตลาด นอกจากนี้ การฟื้นตัวของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทยจากการเพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติส่งผลกระทบเชิงบวกต่อตลาดอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากนักท่องเที่ยวขาเข้ามีส่วนสำคัญในการจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย โดยยอดขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทยปี 2566 มีมูลค่า 548,000 ล้านบาท สูงกว่าช่วงก่อนการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19

มกราคม 2567

การบริโภคขนมขบเคี้ยวโดยรวมในประเทศซาอุดิอาระเบียเริ่มฟื้นตัวเต็มที่ถึงระดับปกติก่อนการแพร่ระบาดของโควิด-19 เนื่องจากการบริโภคอาหารนอกบ้านและการพบปะสังสรรค์กันของผู้บริโภคที่เพิ่มขึ้น ซึ่งผู้ผลิตได้นำเสนอผลิตภัณฑ์ขนมขบเคี้ยวใหม่ ๆ ที่ตอบสนองความการของผู้บริโภคมากขึ้น เช่น ถั่ว ที่มีการผสมธัญพืชหลากหลายชนิดในบรรจุภัณฑ์เดียว นอกจากนี้ ช่วงเดือนนรอมฎอน หรือเดือนแห่งการถือศีลอดของชาวมุสลิม ยังช่วยเพิ่มยอดขายขนมขบเคี้ยวให้เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะขนมที่นิยมบริโภคในช่วงเดือนรอมฎอนเช่น บาสบูซาและบาคลาวา ซึ่งมีถั่วเป็นส่วนประกอบส่งผลทำให้ความต้องการถั่วเพิ่มขึ้นอีกด้วย อย่างไรก็ตาม ภาวะเงินเฟ้อและค่าคลองชีพที่สูงขึ้น อาจทำให้ผู้บริโภคลดความถี่ในการซื้อขนมขบเคี้ยวลงได้บ้างเล็กน้อย โดยยอดขายขนมขบเคี้ยวในประเทศซาอุดิอาระเบียปี 2566 มีมูลค่า 4,285 ล้านริยาล สูงกว่าช่วงก่อนการแพร่ระบาดของโควิด-19

กุมภาพันธ์ 2567

การบริโภคน้ำนมจากพืชโดยรวมในประเทศมาเลเซีย ได้รับอานิสงส์จากการเกิดขึ้นของร้านกาแฟ ที่ริเริ่มนำน้ำนมจากพืชเช่น ข้าว อัลมอนด์ และนมข้าวโอ๊ต ไปเป็นส่วนประกอบในเมนูกาแฟและชานม อาทิเช่น Starbucks, Zus Coffee และ The Coffee Bean & Tea Leaf และ Tealive (ร้านชานมไข่มุก) จึงทำให้น้ำนมจากพืชได้รับความนิยมในหมู่ผู้บริโภคเพิ่มมากขึ้น อย่างไรก็ตาม น้ำนมถั่วเหลือง ยังคงเป็นผลิตภัณฑ์น้ำนมจากพืชหลักที่มียอดขายมากที่สุดในตลาด โดยมีอัตราการเติบโตลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ทั้งนี้ การฟื้นตัวของธุรกิจบริการอาหารหลังวิกฤตโควิด-19 ผ่านทุกช่องทาง ทำให้ผู้บริโภคใช้เวลาอยู่นอกบ้านมากขึ้น ซึ่งช่วยสนับสนุนภาพรวมการขยายตัวของตลาด นอกจากนี้ การฟื้นตัวของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของมาเลเซีย จากการเพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติส่งผลกระทบเชิงบวกต่อตลาดอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากนักท่องเที่ยวขาเข้ามีส่วนสำคัญในการจำหน่ายน้ำนมจากพืชในประเทศมาเลเซีย โดยยอดขายน้ำนมจากพืชในประเทศมาเลเซียปี 2566 มีมูลค่า 379.90 ล้านริงกิต สูงกว่าช่วงก่อนการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19

มกราคม 2567

- ปริมาณและมูลค่าตลาดนมจากพืช (Plant-Based Milk) ของจีน (ปี 2561 – 2565) มูลค่า ปี 2565 194,835.6 ล้านบาท - คาดการณ์ปริมาณและมูลค่าตลาดนมจากพืช (Plant-Based Milk) ของจีน (ปี 2566 – 2570) คาดการณ์มูลค่า ปี 2566 200,610 ล้านบาท

มิถุนายน 2566

- ปริมาณและมูลค่าตลาดเนยและสเปรด (Butter and Spreads) ของไต้หวัน (ปี 2561 – 2565) มูลค่า ปี 2565 2,867.2 ล้านบาท* - คาดการณ์ปริมาณและมูลค่าตลาดเนยและสเปรด (Butter and Spreads) ของไต้หวัน (ปี 2566 – 2570) คาดการณ์มูลค่า ปี 2566 2,917.0 ล้านบาท*

เมษายน 2566