ความสาคัญของประเด็นปัญหา
วัตถุดิบหลักๆ ของอุตสาหกรรมอาหารมาจากภาคเกษตร โดยปริมาณและคุณภาพของวัตถุดิบจะขึ้นอยู่กับฤดูกาล การดูแลรักษาของเกษตรกร โรคระบาด ภัยธรรมชาติ และการส่งเสริมต่างๆจากภาครัฐ ซึ่งปริมาณวัตถุดิบจะมีจานวนมากเป็นไปตามฤดูกาล จึงส่งผลให้ราคาสินค้าทางการเกษตรที่ตกต่า
ในทางตรงข้าม ด้านโรงงานแปรรูปสินค้าทางการเกษตรเกิดโอกาสทองในด้านต้นทุนวัตถุดิบทางการเกษตรที่ลดต่าลง ส่งผลให้ต้นทุนการผลิตต่าลงเช่นกัน (กาไรมากขึ้น) จึงดาเนินการจัดซื้อเพื่อกักตุนวัตถุดิบและนามาแปรรูปให้เป็นสินค้าที่มีอายุการเก็บรักษายาวนานขึ้น แต่วัตถุดิบทางการเกษตรเหล่านี้มีอายุการเก็บรักษาที่ไม่นาน ทางโรงงานแปรรูปต้องเร่งกระบวนการเพื่อแปรรูปวัตถุดิบทางการเกษตรทั้งการแปรรูปขั้นต้น หรือแปรูปขั้นสูง เพื่อให้เป็นสินค้าที่พร้อมจัดจาหน่ายและยังสามารถจัดเก็บสินค้าไว้ได้นาน
จากพฤติกรรมดังกล่าวของผู้ประกอบการที่ใช้สินค้าทางการเกษตรเป็นวัตถุดิบในการผลิตนั้น จะส่งผลโดยตรงต่อปริมาณสินค้าในคลังสินค้าที่เปลี่ยนแปลงไปตามสินค้าที่โรงงานผลิต (ตามฤดูกาลของวัตถุดิบ) ซึ่งจะมีปริมาณมากของสินค้าตามฤดูกาล แต่สินค้านอกฤดูกาลจะมีปริมาณที่น้อยลง แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ปริมาณของสินค้าที่เปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาล และการผลิต จะถูกส่งผลไปถึงพื้นที่ในการจัดเก็บสินค้า (Warehouse storage) ที่โรงงานมีอยู่เท่าเดิมตลอด ดังนั้นทางผู้ประกอบการจึงจาเป็นต้องใช้พื้นที่ในคลังสินค้าให้คุ้มค่ามากที่สุดโดยการบริหารจัดการพื้นที่ในคลังสินค้าให้มีประสิทธิภาพและเกิดประสิทธิผลอย่างเต็มที่ โดยต้องใช้กลยุทธ์การจัดเก็บสินค้า (Storage Strategy) ในคลังสินค้าด้วย ระบบการจัดเก็บที่ไม่ได้กาหนดตาแหน่งตายตัว (Flexible Location System)